ราชกิจจานุเบกษา ประกาศแก้ไข กฎหมายลงโทษบุตร ห้ามลงโทษบุตร ด้วยความรุนแรง มีผลบังคับใช้ตั้งแต่ 25 มี.ค. 2568 เป็นต้นไป โดยระบุว่า ให้การทำโทษ เพื่อการอบรมสั่งสอน หรือ ปรับพฤติกรรม สามารถทำได้ แต่ต้อง ไม่เป็นการกระทำทารุณกรรม หรือ ใช้ความรุนแรงต่อร่างกายและจิตใจ
สำหรับเหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ ระบุว่า ปัจจุบันประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ที่กำหนดสิทธิของผู้ใช้อำนาจปกครองว่ามีสิทธิทำโทษบุตรตามสมควร เพื่อว่ากล่าวสั่งสอนนั้น มีการบังคับใช้มาเป็นระยะเวลานาน อีกทั้งพบว่า การลงโทษนั้นหลายกรณี กลับกลายเป็นการกระทำในลักษณะทารุณกรรม หรือทำร้ายอันส่งผลกระทบต่อร่างกายหรือจิตใจของบุตร เป็นการเฆี่ยนตีบุตร หรือทำโทษด้วยวิธีการอื่นอันเป็นการด้อยค่า ส่งผลกระทบต่อพัฒนาการของบุตร และไม่นำไปสู่การแก้ไขปัญหาการกระทำผิดหรือพฤติกรรมของบุตรที่จำเป็นต้องว่ากล่าวสั่งสอน
ประกอบกับการปรับแก้ไขสิทธิของผู้ใช้อำนาจปกครองในการทำโทษบุตรนี้ เป็นการดำเนินการที่สอดคล้องกับอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็กที่ประเทศไทยเป็นรัฐภาดีข้อเสนอแนะทั่วไป ฉบับที่ 8 (ค.ศ. 2006) (General Comment No. 8 (2006) The Right of the Child of Protection from Corporal Punishment and other Cruel or Degrading Forms of Punishment) ที่ออกตามอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็ก และประเทศไทยได้ตอบรับและให้คำมั่นโดยสมัครใจที่จะปฏิบัติตามภายใต้กลไก Universal Periodic Review (UPR) รอบที่ 2 (พ.ศ. 2559 ถึง พ.ศ. 2563) อีกด้วย จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้
**อ่านฉบับเต็ม ที่นี่ >> https://ratchakitcha.soc.go.th/documents/58012.pdf
